સુપ્રીમ કોર્ટને કહેવામાં આવ્યું હતું કે રાજકીય પક્ષો દ્વારા ચૂંટણી પહેલાંના વચનો (મફતની રેવડી)એ ભ્રષ્ટ પ્રથા છે અને તે લોકોના પ્રતિનિધિત્વ અધિનિયમ હેઠળ ‘લાંચ’ સમાન છે, જે ચૂંટણીને રદબાતલ જાહેર કરવા માટેનું કારણ છે. ત્રણ જજની બેંચ ચૂંટણી દરમિયાન પક્ષો દ્વારા આવા વચનોનો વિરોધ કરતી વકીલ અશ્ર્વિનીકુમાર ઉપાધ્યાય દ્વારા દાખલ કરાયેલી એક સહિત વિવિધ અરજીઓ પર વિચારણા કરી રહી હતી. અરજીઓમાં ચૂંટણી પંચને આ પક્ષોના ચૂંટણી ચિન્હો જપ્ત કરવા અને તેમનું રજિસ્ટ્રેશન રદ કરવા માટે તેની સત્તાનો ઉપયોગ કરવા માટે નિર્દેશની માંગ કરવામાં આવી છે.
અરજદાર તરફથી હાજર રહેલા વરિષ્ઠ વકીલ વિજય હંસારિયાએ ચીફ જસ્ટિસ ડી.વાય. ચંદ્રચુડની અધ્યક્ષતાવાળી બેંચને જણાવ્યું કે એસ. સુબ્રમણ્યમ બાલાજી વિરુદ્ધ તમિલનાડુ રાજય અને અન્યના કેસમાં સર્વોચ્ચ અદાલતની બે જજની બેન્ચ દ્વારા 2013માં આપવામાં આવેલા ચુકાદા પર પુનર્વિચાર કરવાની જરૂર છે.સર્વોચ્ચ અદાલતે તેના 2013ના ચુકાદામાં કહ્યું હતું કે લોકપ્રતિનિધિત્વ અધિનિયમની કલમ 123 માં નિર્ધારિત પરિમાણોની તપાસ અને વિચારણા કર્યા પછી, તે નિષ્કર્ષ પર આવ્યા કે આ કલમ ચૂંટણી ઢંઢેરામાં આપેલા વચનોને જાહેર કરવા માટે પૂરતી છે. ભ્રષ્ટ વ્યવહાર. 123 હેઠળ વાંચી શકાતું નથી. હંસરિયાએ બેન્ચને જણાવ્યું કે એસ. સુબ્રમણ્યમ બાલાજી કેસમાં સર્વોચ્ચ અદાલતનો ચુકાદો સાચો કાયદો નથી. ખંડપીઠમાં જસ્ટિસ જે.બી. પારડીવાલા અને જસ્ટિસ મનોજ મિશ્રાનો પણ સમાવેશ થાય છે. હંસરિયાએ કહ્યું, લોકપ્રતિનિધિત્વ અધિનિયમ, 1951ની કલમ 123 હેઠળ લાંચને ભ્રષ્ટ વ્યવહાર ગણવામાં આવે છે.
‘લાંચ’ શબ્દને ઉમેદવાર અથવા તેના એજન્ટ દ્વારા અથવા અન્ય કોઈપણ વ્યક્તિ દ્વારા ઉમેદવાર અથવા તેના ચૂંટણી એજન્ટની સંમતિથી, મતદારને તેની ઉમેદવારી માટે પુરસ્કાર તરીકે પ્રેરિત કરવાના હેતુથી આપેલ કોઈપણ ભેટ, ઓફર અથવા વચન તરીકે વ્યાખ્યાયિત કરવામાં આવે છે. હું પ્રેરણા આપવા માંગુ છું. તેમણે કહ્યું, આ રીતે, રાજકીય પક્ષ દ્વારા આપવામાં આવેલા વચનો એ લોકોના પ્રતિનિધિત્વ અધિનિયમ, 1951દ્ગક કલમ 123 (1) (એ) ના અર્થમાં લાંચ લેવા સિવાય બીજું કંઈ નથી, જે એક ભ્રષ્ટ પ્રથા છે, અને જો અન્ય જોગવાઈઓનો ઉલ્લેખ કરવામાં આવે તો. આ કલમમાં જો શરતો પૂરી થાય છે, તો તે કાયદાની કલમ 100(1)(બ) હેઠળ ચૂંટણીને અમાન્ય જાહેર કરવા માટેનું કારણ છે. આ કેસની સુનાવણી ગુરુવારે પણ ચાલુ રહેશે.
